Południk

Południk geograficzny – linia na powierzchni Ziemi o kształcie zbliżonym do półokręgu, która łączy oba bieguny, o długości ok. 20 tys. km^[1], wyznaczająca kierunek północ-południe i przecinająca prostopadle równik. Południkiem miejscowym (danego punktu Ziemi) jest południk przechodzący przez dane miejsce. Żaden z południków nie jest szczególnie wyróżniony. Za południk początkowy (zerowy) przyjęto w 1884 roku południk przechodzący przez obserwatorium w Greenwich. Płaszczyzna południka 0° i 180° dzieli kulę ziemską na dwie półkule – wschodnią i zachodnią.

Południki łączące bieguny magnetyczne to południki magnetyczne, te które łączą bieguny geograficzne to południki geograficzne, zaś te przedstawione na mapie – południki kartograficzne.

W astronomii sferycznej południk niebieski to połowa koła wielkiego łączącego bieguny niebieskie i przechodzącego przez zenit. Względem południka niebieskiego określa się kąt godzinny ciał niebieskich a także azymut astronomiczny. Na południku niebieskim zachodzą kulminacje ciał niebieskich.